பொன்னாலை வரதராஜப் பெருமாள் ஆலய தேர் திருவிழா இன்று.

DSC_0023புரா­தன வர­லாற்­றுச் சிறப்­புக்­க­ளைக் கொண்டு விளங்­கும் ஆல­யம் பொன்­னாலை வர­த­ரா­ஜப் பெரு­மாள் ஆல­ய­மா­கும்.

தட்­சண கைலாய புரா­ணம் இவ்­வா­லய பூர்­வீக அற்­புத வர­லாற்­றுச் சிறப்­புக்­க­ளைக் கூறு­கின்­றது. தட்­சண கைலாய புரா­ணத்துப் பொன்­னா­ல­யப் பெருமை உரைத்த பட­லத்­தில் இந்த ஆல­யத்­தோற்­றச் சிறப்­புக்­கள் கூறப்­படு­கின்­றது.

தேவேந்­தி­ரன் சாபம் நீங்­கிய சிறப்­பு­மிகு பொன்­னாலை வர­த­ரா­ஜப் பெரு­மாள் ஆல­யம் முன்­னொரு சம­யத்­தில் துரு­வாச முனி­வ­ரி­னால் தேவேந்­தி­ரன் சாபம் பெற்று நீசத்­தன்­மையை அடைந்­தான்.

அப்­பொ­ழுது இந்­தி­ரன், ‘‘ஓப­க­வானே அத்­திரி முனி­வ­ரின் குலத்­தில் பிறந்­தாய், நான் செய்த பிழை­யைப் பொறுத்­த­ருள்க. எனது சாபம் நீங்க ஒரு உபா­யம் கூறி­ய­ருள்க. நல்ல விர­த­மு­டை­யோய்’’ என்று துரு­வாச முனி­வரை வேண்­டி­னான்.

இந்­தி­ர­னால் பிரார்த்­திக்­கப்­பட்ட, முனி­வ­ருள் மேலா­ன­வ­ரா­கிய துரு­வாச முனி­வர் இந்­தி­ர­னைப் பார்த்து, ‘‘ஓ இந்­தி­ரனே உன் சாப விமோ­சன காரி­யத்­தில் துக்­கம் அடைய வேண்­டாம். சேது மத்­தி­யி­லி­ருக்­கும் இலங்­கை­யிலே பொன்­னா­ல­யம் என்­னும் பட்­ட­ணத்­திலே வலை­ஞர் குலத்­திலே நீ பிறப்­பாய் ஜனார்த்­த­ன­ரா­கிய வாசு தேவர் ஒரு காலத்­தில் கூர்­ம­வ­தா­ரம் எடுப்­பார்.

அந்­தக் கூர்­மம் உன் வலை­யி­னாலே கட்­டப்­ப­டும். இது மெய். அந்த ஆமை­யின் அங்­கம் தீண்­டப்­பட்­டவு­டன் நீசா­பத்­தி­னின்­றும் விடு­ப­டு­வாய்’’ என்று கூறி­விட்டு துரு­வாச முனி­வர் தம் இருப்­பி­டத்தை அடைந்­தார்.

(ஒரு சம­யம் இந்­தி­ர­னின் தாயின் மோதி­ரம் ஒன்று யாரா­லும் எடுக்க இய­லாத வகை­யில் ஒரு பாதா­ளக் கிணற்­றுக் குள்ளே விழ நாரா­ய­ணர் ஆமை­யா­கச் சென்று அதனை எடுத்­துக் கொடுத்­தார் என்­றும் அந்­தக் கூர்­மமே இந்­தி­ர­னுக்­குச் சாப விமோ­ச­னம் அளித்­தது என்­றும் வட­மொழி தட்­சண கைலா­ய­பு­ரா­ணத்­தில் விளக்­கப்­பட்­டுள்­ள­து).

வலை­ஞ­னா­கப் பிறந்த இந்­தி­ரன் ஒரு­நாள் இப்­போது ஆல­யம் அமைந்­துள்ள இடத்­திற்கு அரு­கில் உள்ள கட­லில் வலை வீசி­னான். வலை­யில் ஒரு ஆமை அகப்­பட்­டது. அதனை அவ­னால் தனித்­துக்­கரை சேர்க்க முடி­ய­வில்லை. தன் இனத்­த­வ­ரின் துணையை நாடி அவர்­களை அழைத்து வந்­தான். வந்­த­வர்­கள் அனை­வ­ரும் அங்கே ஒரு அதி­ச­யத்­தைக் கண்­ட­னர்.

அந்­தச் சம­யத்­தில் ஆகாய மார்க்­கத்­தில் பொன்­னொளி வீசும் விமா­னம் ஒன்­று­கா­ணப்­பட்­டது. அத­னைக் கண்டு அதி­ச­யம் நிறைந்­த­வர்­க­ளாக ஆமை­யின் பக்­கத்தை விரை­வா­கச் சென்­ற­டைந்­தார்­கள். அந்­தச் சம­யத்­தில் அந்த ஆமை கல்­லா­யி­ருத்­த­லைக் கண்­டார்­கள்.

இது என்ன அதி­ச­யம் என்று வியந்­தார்­கள். பின்பு அவர்­கள் அனை­வ­ர­தும் மன­தில் இவ்­வா­லய இலக்­குமி பதி­யா­கிய நாரா­ய­ணரே அந்தக் கூர்மம் என்­றும் காணப்­பட்ட விமா­னம் அவ­ரு­டை­யதே என்­றும் ஒரு துணிவு உண்­டா­னது.

அந்­தத்­து­ணிவை முன்­னிட்டு நாரா­ய­ண­ரின் பிரதிட்டைக்கு இந்த இடத்­திலே நல்ல நாளிலே நல்ல முகூர்த்­தத்­திலே உத்­தம பிரா­ம­ண­ரைக் கொண்டு வைகா­சன தந்­திர விதிப்­படி பிர­திட்டை செய்­தார்­கள். அவர்­கள் அப்­படி முயற்­சித்து விஷ்­ணுவை பிர­திட்டை செய்து வர­த­ரா­ஜப்­பெ­ரு­மாள் என்று நாம் கார­ணம் செய்து வழி­பட்­டார்­கள்.

இத்­தகு பெரு­மை­கள் கொண்ட ஆல­யத்­தில் இன்று திரு­வ­ருள் மிகு ஸ்ரீ வர­த­ரா­ஜப்­பெ­ரு­மாள் தேரேறி வரு­கின்­றார். ஆயி­ர­மா­யி­ரம் அன்­பர்­கள் பொன்­னா­லை­யில் கூடி அரங்­க­னது திரு­வ­ரு­ளுக்­குப் பாத்­தி­ர­மாகி வரு­கின்­ற­னர்.